Samenwerking

Geef mij nou maar gewoon gelijk

Een cursus die je leert hoe je van iedereen gelijk krijgt, wat een succes zou dat worden. Maar veel zou je er niet mee opschieten, omdat iedereen die cursus zou doen. Met sociocratie kun je allemaal genoeg gelijk krijgen om goed samen te werken.

Wensdroom: wat zou het heerlijk zijn als iedereen het altijd met je eens was. Hoe fantastisch zou samenwerken met je collega’s dan verlopen, en samenleven met je huisgenoten!
Als wij een methode kenden die voor elkaar krijgt dat iedereen het altijd met je eens is, zouden we die meteen op de markt brengen. Hij zou geweldig aanslaan.
Het jammere is alleen: je collega’s, je partner, familieleden, vrienden, allemaal willen ze net zo graag dat jij het met hén eens bent. Iedereen houdt graag vast aan zijn eigen voorkeuren, zijn eigen ‘werkelijkheid’. Bovendien: verschillende werkelijkheden kunnen waar zijn. Zie het fameuze voorbeeld van een groep mensen die geblinddoekt rond een olifant staat. Iedereen geeft een beschrijving van het deel dat hij voelt (‘zacht als een slang’ voor de slurf, ‘stevig als een boom’ voor een poot). Heel verschillend, en allemaal waar.

En dan wordt het ingewikkeld.

Steviger in je eigen gelijk

Als verschillende voorkeuren en werkelijkheden in het spel zijn, ontstaan vaak gesprekken waarin je de ander ‘naar jouw kant’ probeert te praten. En je collega’s en je huisgenoten doen precies hetzelfde. Door de weerstand die dat bij je oproept, kun je nog harder in je eigen argumenten gaan geloven (of het tegenovergestelde, jouw argumenten waardeloos gaan vinden). Jouw toekomstvisie voor je afdeling. Jouw vakantiebestemming. Jouw viering van Kerst. Jouw beschrijving van een olifant.
Met deze manier van praten wissel je standpunten uit, maar elkaars opvattingen recht doen is moeilijk Er is weinig ruimte voor ‘afwijkingen’ van jouw voorkeuren. Terwijl je toch iets samen wilde, in het begin, met die ander(en). Maar iets ‘inleveren’ om tot iets gezamenlijks te komen, dat is niet altijd makkelijk.

Zoeken naar de speelruimte

Om hier uit te komen, is het nuttig je dit af te vragen: die voorkeuren,welke behoeften zitten daar achter die er écht toe doen? En hoeveel speelruimte zit er tussen die behoeften (dingen die ik echt belangrijk vind) en mijn voorkeuren (dingen die ik minder zwaar vind wegen)? Hoeveel kan ik meebewegen met anderen, zonder zelf in het gedrang te komen?
Als je je dat afvraagt, is het mogelijk om te komen tot nieuwe oplossingen. Oplossingen waar iedereen mee kan leven. Het gekke is: mensen willen vooral hun voorkeuren gerealiseerd zien, maar vaak vinden ze andere opties ook best acceptabel. Zolang hun behoefte, dat wat écht belangrijk is, maar wordt vervuld.

In de bezwaren schuilen oplossingen

Consentbesluitvorming is heel behulpzaam bij het uitvogelen van die ruimte rond je voorkeuren. In het hele proces van beeld- menings- en besluitvorming krijg je veel informatie over waar iedereen uithangt. Of iemand rustig op de bank wil zitten met Kerst, of een groot diner wil geven bijvoorbeeld, of een stedentrip maken naar het buitenland.
Vooral de overwegende bezwaren bieden aanknopingspunten voor het verkennen van die ruimte. Wie weet wil je rustig op de bank zitten omdat je niet van uitgebreid koken houdt, en dat hoort (denk je) wel bij een groot diner. Maar als je partner zegt dat dat diner vooral gaat om het samenzijn met dierbaren, kan iedereen best wat te eten meenemen, of je kunt catering laten aanrukken. Als gastheer of -vrouw hoef je dan nauwelijks in de keuken te staan.

Uiteindelijk gaat het om samen

Sociocratisch besluiten onderzoekt de tolerantie rond je eigen voorkeuren (tolerantie in de betekenis van ‘ruimte’. Dat blijkt dat er veel meer mogelijk is dan je dacht. Makkelijk is dat onderzoeken niet, vaak gaat het om ingewikkeldere dingen dan hoe je de kerstdagen doorbrengt (al kan dat ook best een toer zijn). En bij ingewikkelde onderwerpen moet je soms heel wat met elkaar bespreken om er uit te komen. Maar een bekend Afrikaans gezegde luidt: als je snel wilt gaan, ga dan alleen. Wil je ver komen, ga dan samen.

Maar dat zoeken, dat soms langer duurt dan je lief is, is het wel waard. Want gelijk krijgen is één ding, maar in verbinding blijven met anderen om een gezamenlijk doel te verwezenlijken, is minstens zo belangrijk.

Geïnteresseerd in het zoeken naar ‘genoeg gelijk’ voor jezelf en anderen, zodat je allemaal met een besluit kunt leven? Je kunt kiezen uit een keur aan mogelijkheden. Het Consentspel bijvoorbeeld, om de ruimte van het consentbeginsel aan den lijve te ondervinden. Een introductiebijeenkomst is wat zakelijker. Wil je de sociocratische manier van werken onder de knie krijgen? Dat in een van onze cursussen. Keuze-advies nodig? Bel gerust 010-4523289.